Een van het leukste en meest tijdrovende klusje van het in de steigers zetten van een nieuw boek, is het verzinnen van de namen van je personages. Want hoe vind je de juiste naam voor het juiste karakter? Ik geef je tips.

Wanneer ik een boekvoorstel inlever bij de uitgeverij, weet ik negen van de tien keer nog niet hoe de hoofdpersonen gaan heten. Soms heb ik al wel een naam voor een bijfiguur, maar voor de hoofdpersonen blijft het lastig. Je moet pak ‘m beet een jaar met elkaar vooruit, dus is het wel zo fijn dat die naam bij jou en – nog belangrijker – bij je personage past. In de loop der jaren heb ik wat tips en trucs hiervoor ontwikkeld. Komen ze!

Laten we eerlijk zijn: voor het grootste gedeelte is het uitkiezen van een naam geen hogere wiskunde. Het uitkiezen van een goede naam heeft vooral met gevoel te maken. De ene naam vind je nu eenmaal mooier dan de ander. Wat nog wel eens wil helpen, is om de alvast een korte scene met die naam te schrijven. Lees vervolgens de scene hardop aan jezelf voor. Bekt het lekker? Klinkt het vertrouwd?

2. Google op ‘kindernamen top 500’

Zo vind je sites met populaire namen als Julia, Daan en Tim, maar ook namen die je niet zo vaak hoort. Ik vind het leuk om namen te gebruiken die mijn doelgroep nu heeft. Ik zoek dus ook op welke babynamen er rond 1998-2004 populair waren.

3. Zorg dat je naam bij het genre past

Wanneer je fantasy schrijft, mag je het zo gek maken als je zelf wil (Daenerys Targaryen, any one?). Gooi een paar medeklinkers en klinkers door elkaar en et voila: daar is de naam van je hoofdpersoon. Fantasy krijgt namelijk net dat extra beetje sjeu als je personage ook een fantasierijke naam heeft. Hetzelfde geldt andersom: schrijf je hedendaags, dan geeft een hedendaagse naam ook extra geloofwaardigheid.

4. Varieer

Om te voorkomen dat de lezer de namen te snel door elkaar haalt, is het belangrijk dat de namen niet teveel op elkaar lijken. Een verhaal met een Sjaak, een Sam, een Sem en een Sepp is doodvermoeiend om te lezen. Ben je van plan een liefdeslijntje in je verhaal te verwerken? Kijk ook of ze letterlijk op papier matchen. Een liefdesverhaal tussen een Nicky en een Nick is nogal knullig. Ténzij je het er om doet, natuurlijk.

5. Probeer het wiel niet opnieuw uit te vinden

Prop geen stomme q ergens in een naam en ga een naam niet mooier maken met letters zonder functie (Jasmynh als je Jasmijn bedoelt). Zodra je lezer denkt: ‘huh-hoe-watte?’ sta je al op één nul achterstand.

In mijn boeken zijn mijn hoofdpersonages altijd meisjes. Over het algemeen vind ik deze moeilijker te verzinnen dan jongensnamen, omdat voor mijn gevoel meisjesnamen al snel tuttig of braaf worden.

Maud
Maud staat al sinds ik me kan herinneren op mijn later-als-kinderen-krijg-lijstje. Toen ik groen licht kreeg om Verliefd van 2 kanten en Verliefd… en nu? te schrijven, hoefde ik dus ook geen seconde na te denken over de naam van mijn hoofdpersoon. Maud!

Frederique
Toen ik Wraak bedacht, had ik al snel voor ogen dat de hoofdpersoon twee oudere zussen moest hebben van wie ze goede en slechte raad zou krijgen. Een symbolisch engeltje en duiveltje op haar schouder. In het boek heb ik ze Samantha, Kristine en Frederique genoemd. Kris, Sam en Freek. Meer bewijs dat mijn ouder liever drie zonen hadden gehad, is er niet. Zet er een initiaal achter en we zouden zo drie broers uit de onderwereld kunnen zijn (pagina 34).

Fabienne
Hou me vast gaat over drie meiden die samen voor het eerst op vakantie gaat en dus had ik een naam nodig die je meteen – hop – in zomerse sferen brengt. Fabienne doet lekker Frans en exotisch aan.

Jade
De naam Jade had ik al voordat ik wist waar mijn volgende boek over zou gaan. Ik had het ergens op een verjaardag gehoord en vond ‘m meteen mooi. Het is wel een naam waar de meeste vragen over komen, want spreek je het nu uit als Djeed of Jadu? In mijn hoofd is het het laatste, maar feel free om het op zijn Engels te lezen.

Jasmijn
Voor Zes Seconden wist ik dat mijn hoofdpersoon het moest afsteken tegen een sterk karakter (dit is Jacky geworden) en een meisje dat uit een rijk gezin kwam (Olivia). Ik moest een naam hebben voor een meisje dat meteen de gunfactor van de lezer zou hebben. Naast Jasmijn stonden ook Kate, Fay en Chloé op de lijst. Omdat deze te Engels aandeden, heb ik toch voor Jasmijn gekozen. En, zoals dat vaker gaat, als je eenmaal aan het schrijven gaat, snap je niet dat je niet veel eerder voor die naam hebt gekozen.